Rodaan Al Galidi, hij kreeg van de EU een prijs voor literatuur voor zijn roman: ‘De autist en de postduif’. In datzelfde jaar zakte hij echter ook voor zijn inburgeringexamen. ”Ik zit in mijn les Maatschappijwetenschappen en kladder snel in een hoekje van mijn schrift: Rodaan Al Galidi”.
Ik zit op het Gymnasium Celeanum in Zwolle in de 5e klas.
Ik heb oma ooit wat horen vertellen over Rodaan Al Galidi, dus ik stuur haar een berichtje over dat mijn docente nu ook al over hem praat. Oma reageerde enthousiast, ook vertelde ze dat hij naar het Cultureel Café zou komen.
Snel kochten we kaartjes (ik ging samen met papa), maar goed ook dat we de kaartjes snel hebben gekocht. De avond was helemaal uitverkocht! Er waren 140 mensen. Na afloop brachten we Rodaan Al Galidi naar huis. In de auto vertelde hij dat hij eerst dacht dat er 40 mensen zouden komen. Toen bleken er 140 mensen te komen, maar toch vond hij het geslaagd.
Aan het begin van de avond werden er verschillende vragen aan Rodaan Al Galidi gesteld. Hij werd geïnterviewd door Renee Kerdijk. Hier kwam ook de titel van zijn boek aan bod: ‘Hoe ik talent voor leven kreeg’. Uitgebreid werd verteld hoe en waarom alle vorige titels niet zijn gebruikt. Ik vind dat Rodaan heel grappig kan vertellen!
Ook heeft Rodaan Al Galidi zijn gedichten voorgelezen. Ik weet niet hoe het zit bij de rest van de mensen die bij deze avond aanwezig was, maar -ik heb zijn dichtbundel Koelkastlicht nu- en bij elk gedicht dat ik lees, leest mijn hoofd met de stem en emoties van Rodaan Al Galidi.
Rodaan heeft veel grapjes gemaakt over de stipt- en geregeldheid van de Nederlander. Telkens wanneer er over tijd of aantal werd gepraat, zoals bij de vijftien minuten pauze, het voorlezen van twee gedichten, een kort praatje aan het einde, kwamen er opmerkingen voorbij! Ontzettend grappig.
Na de lezing sprak ik nog met Rodaan en hij gaf me mee om te leven in het nu. Hij zei dat ik me niet alleen bewust moest zijn van het feit dat ik het ‘nu’ maar één keer meemaak, maar dat ik hier ook intens van moet genieten. Deze les van Rodaan deel ik graag met jullie. Wat ik nu meemaakt, is van mij. Wat ik over twee jaar zal meemaken, heb ik nog niet. Die ervaringen zijn nog niet van mij.
Het hele publiek weet nu hoe Rodaan Al Galidi talent voor het leven kreeg.
Marloes Aafjes 31-10-2016