Al twee jaar hoorde ik zoveel lovende kritieken van het projectkoor Meesters & Gezellen in de Grote Kerk van Dalfsen, dat ik het dit derde jaar niet wilde missen.

Ik verwachtte eigenlijk een soort masterclass. Maar dat was het niet. Het leerproces van 20 talentvolle zangers van diverse conservatoria (de Gezellen) aan de hand van 4 ervaren koorzangers van het Nederlands Kamerkoor en Capella Amsterdam (de Meesters) had, onder leiding van de Letse koordirigent Sigvard Klava, al eerder plaatsgevonden in een tweetal intensieve repetitieperiodes. Wij kregen het resultaat van dit leerproces te horen in een gewoon concert. Nou ja, gewoon…

De koorzang was van uitzonderlijke klasse. Prachtig homogene koorklanken vulden de intense stilte in de overvolle kerk. Van ragfijn ingetogen piano tot overtuigende fortes, vloeiende dynamieken, harmonische akkoorden en atonale klanken.

Het veelal moderne programma bood de zangers alle gelegenheid om hun talenten te etaleren. Het was soms ware vocale acrobatiek. Zo kende het lied “Muo:aa:yiy:oum” (Hillborg) bijvoorbeeld helemaal geen tekst, maar louter klanken. Het meest tot mijn verbeelding sprak “A Drop in the Ocean” (Esenvalds), waarbij ik me werkelijk op zee waande, met een als een mantra gezongen Pater Noster als onderstroom. Van mij had er wel wat meer melodie in het programma gekozen mogen worden.

Al met al vond ik het meesterlijke koorzang, met een interessant programma. Of zoals ik iemand bij het verlaten van de kerk hoorde zeggen: échte “toon-kunst”.

Erik Koster

In de Stentor is op maandag 8 februari een recensie verschenen van het concert van Meesters en Gezellen.
Hieronder een scan van het artikel, door het inscannen kan er soms een letter fout staan.